ταπεινόω

τᾰπειν-όω,

A lower, in point of height, reduce, σπλῆνα (swollen spleen) Dsc.2.155:—[voice] Pass.,

πᾶν ὄρος ταπεινωθήσεται LXX Is.40.4

;

πρόσωπον ἐκ μετεώρου ταπεινούμενον Hp.Coac.208

; of a plant, decrease in size, Thphr.HP7.13.9; of rivers, D.S.1.36; Astrol., of a planet, suffer dejection, Vett.Val.119.15.

II metaph., lessen,

τὸν φθόνον Plu.Per.32

;

τὸ ἐν μέλιτι χολῶδες Gal.15.683

(to expl. κολάζεται in Hp.Acut.59); disparage, minimize, Plb.6.15.7, cf. 3.85.7:—[voice] Pass., to be lowered or lessened, Pl.Ti.72d.

2 humble, abase, X.An.6.3.18;

τ. καὶ συστέλλων Pl.Ly.210e

;

ταπεινώσαντες . . τοὺς νῦν ἐπηρμένους Aeschin.3.235

:—[voice] Pass.,

ταπεινωθεὶς ἕπεται Pl.Phdr.254e

;

ὑπὸ πενίας Id.R.553c

, Phld.Rh.1.225 S.;

τεταπείνωται ἡ τῶν Ἀθηναίων δόξα X.Mem.3.5.4

;

ἐταπεινοῦντο ταῖς ἐλπίσι D.S.13.11

;

τεταπεινωμένων τῶν ἄλλων διὰ τὴν τῶν πραγμάτων κατάστασιν Anon.Oxy.664.22

.

b violate a woman, LXX Ge.34.2, 2 Ki.13.12,14, Ez.22.10,11.

3 in moral sense, make lowly, humble,

ἑαυτόν Phld.Vit.p.38

J., Ev.Matt. 23.12, al.:—[voice] Pass., humble oneself,

τὴν θεὸν ἐξιλάσαντο τῷ ταπεινοῦσθαι σφόδρα Men.544

, cf. LXX Ge.16.9, Si.18.21, 1 Ep.Pet.5.6.

4 esp. of fasting or abstinence, θεοῦ ᾧ πᾶσα ψυχὴ ἐν τῇ σήμερον ἡμέρᾳ (i.e. on a fast-day)

ταπεινοῦται μεθ' ἱκετείας SIG1181.11

(Rhenea, Jewish, ii A.D.); ἐὰν ψυχὴν τεταπεινωμένην ἐμπλήσῃς feed the hungry, LXX Is.58.10, cf. Le.23.27, al.; οἶδα ταπεινοῦσθαι, opp. περισσεύειν, Ep.Phil.4.12.